Intramuros apoia a Plataforma Cidadá Son de Tui na idea de que o seu proxecto é a resposta necesaria aos problemas que sufre o Casco Histórico de Tui dende hai moitos anos e que vimos denunciando no noso blog. Seguimos abertos ás propostas de todos, á vosa participación.



28/7/11

Licenzas sen control = 0

Coa colaboración de Lano Alonso (BNG) xa sabemos algo máis das licenzas dos pubs do casco histórico. A caótica situación, responsabilidade do concello, pode resumirse moi brevemente como segue: a maior parte deles teñen licencias de Bar, Bar-Cafetería, Cafetería especial A e que sepamos, non hai ningunha de pub ou similar. De algún deles nin existe ou aínda está en trámite. Xa temos falado do caso do Tres Tempos e fáltannos datos do Metropol.

Así están as cousas. Unha deixadez absoluta no control, que ten que facer o concello, sobre a adecuación das licenzas e a actividade desenrolada. As implicacións que, ao marxe disto, teñen os horarios de peche reais destes locais son máis que coñecidas e sufridas polo cidadán e o patrimonio tudense. Só falta un cambio na actitude do concello que debe facer o seu traballo con responsabilidade.

 Pola nosa parte,estamos considerando a organización dunha recollida de firmas para esixir unha cousa tan simple coma esta.

26/7/11

Todo a 1 euro

No parece de recibo que el coste de impresión de los 15000 desplegables de la agenda cultural del próximo semestre sea en torno a 1 euro, como lo leen, por ejemplar ( 15000 ejemplares de agenda y 2500 de roteiro=17405 €), sin considerar los gastos de buzoneo o franqueo, para el caso de los enviados a domicilio, importe éste que desconocemos. Ni seremos nosotros quienes estemos en contra de que se realice una amplia información de la oferta cultural del concello, pero juzguen Vds. si son estos los tiempos para algo que se acerca, si es que no lo sobrepasa con creces, al derroche.

Y no se entienda esto como crítica fácil o la queja por la queja: que cada folleto que hemos encontrado en nuestros buzones o recogido de un mostrador tenga semejante precio es, sencillamente, un despropósito. Desconocemos el mercado y los costes, nunca mejor dicho, de impresión, pero no debe resultar difícil abaratarlo en diseño, colores utilizados o calidad de papel, o lo que sea que haga que este precio estratosférico, convierta el dichoso desplegable en objeto precioso. Ni se nos ocurra tirar uno a la papelera.

 Empujados por la curiosidad, decidimos buscar en Internet servicios on line para la publicación de folletos, trípticos, etc. y entre la amplia oferta probamos con Vistaprint, en una hora de dedicación editamos un tríptico con los espectáculos del semestre para ver como quedaba y su precio. Los resultados fueron estos, no muy profesionales, pero sirven como referencia:



El precio, para 10000 ejemplares (no permitía más) éste:



Pongamos que 1500 € para 15000 trípticos, unas 10 veces menos.

23/7/11

Aniversario

O que comenzou así, fai exactamente un ano, hoxe é un lugar de encontro de cidadáns de moi diversas sensibilidades e ideoloxías, pero que compartimos unha preocupación común. Tanto no blog coma na páxina de Facebook, día tras día, atopamos mil e unha opinións, encontros e desencontros sobre este Tui que tanto nos doe, e sen dúbida, este exercicio de cidadanía - e desafogo- danos ánimos e esperanza para que aquelas palabras de fai un ano, desgraciadamente todavía vixentes, podan pronto ser esquecidas.

Queremos dar as gracias a todos aqueles que nos acompañan entre os latexos do monitor ou neste prosaico mundo físico: a quenes nos len, participan nas conversas e comentarios, e quenes colaboran e axudan e dan ánimos e ideas nestes traballos.

Veciños, amigos, coñecidos e descoñecidos anónimos e pseudónimos...

Feliz primer cumpleanos!

22/7/11

Sedentos

Aproveitando a atención no paseo fluvial da concellalía que inaugura a política anticanina do concello, amosamos as imaxes da metamorfose dunha das dúas fontes que existiron nun tempo no paseo. Unha delas na zona anti-can do Naútico e outra, a que nos ocupa, o pé das escaleiras da Praza da Estrela. A degradación comezou así:



Continuou nunha desaparición, que xa lle gustaría ao Copperfield:



E, finalmente convertiuse en...



Un chuzo fálico con toma eléctrica e incrustado en tubo de fontanería,digno de Bienal de Arte que, por si fora pouco, repite aparición uns metros máis adiante. Polas cores da cabeciña debe ser unha marca de sendeirismo que, por se hai dúbidas e o camiñante paralízase na confusa zona, atopa de novo nos límites da praciña. Sen dúbida a concellalía de cartelaría ten futuro. A ver cando alguén se adica aos xardíns e, de paso, entende que para iso non basta cunha desbrozadora.

20/7/11

Velha Tui Nova

Informamos desta misteriosa e esperanzadora actividade, tomada do tríptico de información cultural recén saído do prelo, que comenzará mañán e da que non sabemos datas nin horarios. Se alguén sabe máis detalles, non dubide en compartilo.

Amores perros

Como xa se podía aventurar e coma se non houbese problemas que solucionar, agora o que se fai e crealos novos: xa xurdiron as primeiras liortas entre quenes, cos famosos carteis á vista, chaman atención a calqueira que pasee o seu can sen os correspondentes accesorios e quenes, sen molestar a ninguén e con educación, vense agora culpables de non se sabe qué histeria carteleira que rodea o Náutico.


 Según parece foi unha decisión que partiu  da concellalía de Xardíns, que, xa que temos poucos e non hai moito que facer, adícase agora á cartelería canina. Non estaría de máis que, postos neses cometidos, indicase, aproveitando os estandartes instalados, que as augas da praia non son aptas para o baño -ou polo menos ata fai pouco, ata que desapareceu o cartel que o advertía-, que se recollan os restos das merendolas e cumples no parque, que se deixe limpo os espazos adicados o botellón, e, acabada a cousa, que nos sorprendese con algún xardín que faga honor o nome desa concellalía virtual e ao que nos custa.


Como curiosidade diremos que algúns destes famosos carteis -dos que sabemos- nin siquera foron instalados por persoal do concello, algo que podería interpretarse como unha invitación a por tamén os que nos pete onde nos pete, á vista de tan curioso procedimento, prohibindo o que sexa, visto que tampouco fan falla ordenanzas.
 Empeza ben esta Nova Era "centrada na calidade de vida" dos cidadáns, nas "pequenas cousas".

Proporcionamos algunhas ligazóns de interese:


18/7/11

Conducta canina

 

Fue Gandhi quien dijo que basta para juzgar la altura moral de una sociedad con saber cómo trata a los animales.

Pues a partir de ya, el gran problema del Paseo Fluvial está solucionado: los perros. Pasearán todos con correa y bozal,un espectáculo macabro digno de una mente incapaz de comprender absolutamente nada de lo que significa un animal de compañía, una visión a lo Hannibal Lecter porque ellos, los canes, son el problema recién detectado. La basura, el abandono, el mal gusto, los restos del botellón, la falta de mantenimiento, la dejadez en el ajardinamiento, los residuos esparcidos del corte de césped, el sistema de riego deteriorado, las fuentes retiradas y sustituidas por esto:


 Nada comparable al baño de los perros en la playa o a su paseo. Todos son raza peligrosa e indeseable en este Tui que quiere ser europeo y debiera preguntarles a estos futuros hermanados alemanes cómo respetan ellos derechos que por aquí ni  se saben que existan. Cómo entienden la calidad de vida de sus ciudadanos, qué significan las mascotas para muchos de ellos, en qué consisten las ciudades pet-friendly.

De sobras conocemos la atención que se dispensa en este país a los animales, poco más que objetos, hijos de la utilidad. Las tasas de abandono, el maltrato y la barbarie van de la mano de la indiferencia ante el sufrimiento de quienes no saben de crueldades. Este país nuestro en el que tampoco sus dueños dan ejemplo, muchas veces, de limpieza, como tampoco quienes comen en espacios públicos, parques y jardines, quienes pueden permitirse dejar los restos de su diversión nocturna esparcidos por donde sea, quienes arrojan papeles por la ventanilla, sembrando basura. Y es que no importa lo poseído, perro o coche,  papel o colilla.Por ello, siempre defenderemos lo razonable, la multa a quien mancha, la educación y la deferencia cuando se molesta. Si entre los que paseamos un perro, hay quienes no recogen excrementos, quienes no comprenden que en una playa el perro no puede bañarse o correr cuando hay gente disfrutando de ella,  somos los primeros que defendemos una sanción en justicia, y que se establezcan horarios o fechas (véase Baiona con playas mucho más concurridas, Art. 3) pero no tiene sentido alguno y dice mucho de su sensibilidad quien pretende cortar por lo sano e impedir que se disfrute en libertad, prohibiendo en absoluto con el no del despotismo rancioso, prohibiendo meriendas porque puede ser que no se recoja la basura, prohibiendo jugar a un niño porque puede ocurrírsele romper a pedradas nuestra ventana...

Pero quizás pidamos demasiado y no comprendemos que este era el problema del paseo fluvial para el que no se ahorra en carteles. No dicen MANTÉN LIMPIO EL PARQUE o RECOGE LOS RESTOS DEL BOTELLÓN. No, a partir de ahora cinco carteles nos recordarán PERROS NO, en este Tui nuestro, este trozo de Europa a la deriva en manos de sensibilidades que jamás comprenderán ni una sola de las palabras de Gandhi con las que abríamos este post. Que no entenderán jamás esto ni nada que se le parezca.

9/7/11

Una vez leída la noticia en la edición de papel del Faro de Vigo, queremos aclarar que, después de informarnos por diversas fuentes de ámbito político,la Sra. Eva González se equivoca al afirmar que Nicolas Lorenzo Montes  será designado en el pleno del lunes para recibir la dedicación exclusiva.