Intramuros apoia a Plataforma Cidadá Son de Tui na idea de que o seu proxecto é a resposta necesaria aos problemas que sufre o Casco Histórico de Tui dende hai moitos anos e que vimos denunciando no noso blog. Seguimos abertos ás propostas de todos, á vosa participación.



30/4/12

Máis de 200 firmas



Resulta moi gratificante facervos saber do éxito na recollida de firmas para modificar a Ordenanza de posesión e custodia de animais domésticos elaborada, é un dicir, polo departamento dirixido polo concellal de Seguridad Ciudadana, Protección Civil, Tráfico y Medio Ambiente , D. Ángel Gutiérrez.
 Hai presentados, ata o momento, no concello máis de dous centenares de escritos de alegacións cos que non se pretende outra cousa que a volta ao sentido común.


Só queda confiar en que tamén participen del  quenes teñen a responsabilidade de escoitar a cidadanía e sopesar as súas consideracións. Estaremos pendentes, unha vez máis, da súa sensibilidade democrática, humana e mesmo canina. 


Gracias a todas e todos polo apoio entusiasta e polo exemplo de cidadanía e humanidade !!!!

16/4/12

Nacemento




Xa fai máis de ano e medio dende que decidimos por en marcha intra muros e agora, algúns de nós xunto con outros cidadáns sensibilizados e comprometidos cos problemas do casco histórico, decidimos dar un paso máis ca esperanza de dar unha nova perspectiva e alcance aos obxectivos que nos orientan.
De este xeito, esperamos complementar e ampliar o traballo que facemos e seguiremos facendo nestas páxinas e, ao tempo, acadar unha presenza máis cercana e directa entre os nosos conveciños.

Presentamos, pois, ante todos vos, lectores e amigos, a recén nacida asociación Foro Tude.

 Esperamos sinceramente que miredes con cariño esta iniciativa que súmase a crecente comunidade de cidadáns conscientes de que a nosa cidade necesita, máis que nunca, superar funestas inercias e eivas que a teñen acompañado durante demasiado tempo.
Non perdamos a ilusión.

Rectificación


Agora, despois da noite do sábado e imaxinando a de hoxe, entendemos a preocupación do concellal de Tráfico, Medio Ambiente e outros, D. Ángel Gutiérrez, polo insólito comportamento dos cans tudenses que os fai merecedores, sen dúbida, do bozal a perpetuidade. Xa se comprende, pois, que a polémica ordenanza teña a prioridade que se lle concedeu ante outras opcións e problemas da súa competencia en espera de solución . Hai que recoñecer a súa clarividencia.

Os cans tudenses, esa raza tan especial, fan botellón donde queren, non recollen os restos (vexan as imaxes de hoxe pola mañán), oubean polas rúas e consumen alcohol ata a hora que lles peta. E non pode ser. É máis, estamos entre os da opinión de que a lexislación debe ser endurecida. Necesitamos unha ordenanza polo botellón canino, de horario de peche dos locais, de licencias coma o deus dos cans manda, limpeza nas rúas, contra o vandalismo. Hoxe mesmo, sabemos dun neno que saíra a pasear co seu pai (iba con correa, non vaian a pensar) e mancouse alá nas terras do Penedo cos vidros dunha botella de ron que aínda agora brilarán a luz da lúa, esa lúa á que durante a noite dominical oubearán os cans máis incontrolados da comarca. Por si fora pouco,un grupo deles arremeteron con nocturnidade contra o ciclomotor dun veciño do lugar e provocáronlle numerosos desperfectos. Cómo non vai ser obligatorio o bozo? Son moitos e moi graves os problemas causados por estes animais dignos dunha nova e terrorífica versión dos Paxaros de Hitchcock .

O concellal estaba no certo. O can é a prioridade e basta con pulir un pouco a ordenanza.

Só nos queda pedirlle, agora xa non dudamos da súa perspicacia, que se dé un paseíño polo casco, polo paseo fluvial despoís destes aquelarres caninos. Ou camiñe peripatéticamente polas rúas ás horas de oubeo lunático e pelexas contra o mobiliario, moi pouco apto, hai que recoñecelo, para os esixentes cuadrúpedos. Atopará boas ideas para mellorar o traballo feito. Sentirase orgulloso e confirmará que vamos polo bó camiño.

Felicidades.
N.B.Unhas mostras da ferocidade e proba, por si tiñan dúbidas, do problema tudense: o can.
Aquí advírtese o gusto polos tobogáns, o que nos fai sospeitar que os nosos cans teñen unha predisposición natural ás probas de agility.


Esconden entre os bancos as botellas de xinebra en espera da noite. Damos fe de que leva todo o día ahí, proba máis da intelixencia destes simpáticos e astutos animais:


 

12/4/12

Limpeza ou coche oficial, esa é a cuestión


 
Nestes días prevacacionais estivemos desfrutando na nosa benquerida cidade do rego e baldeo anual das súas rúas.

 Baldeo, sí, ese ancestral procedemento de limpeza tan eficaz e sostible, cas súas belezas como se ve na imaxe da esquerda: a mangueira xa non soporta a presión e provoca un fermoso chafarís que engalana a rúa.

Ocúrrensenos outras alternativas, vistas e comprobada a súa fiabilidade noutros Conxuntos Históricos da nosa xeografía próxima e lonxana nos que hai preocupación pola limpeza máis alá das palabras, fotos e reunións.

E como nos vindeiros orzamentos municipais contémplase uns cartos para un vehículo, quizais esta previsión de gasto puidera modificarse, e en vez do seu uso de cómodo transporte para munícipes e adláteres puideran viralo en vehículo de limpeza viaria, con as súas vasoiras e elementos hídricos para un eficaz resultado en calquera recuncho das nosas rúas (lembramos que xa houbo en tempos do monarca anterior unha máquina varredoira que cumpriu os seus servizos á cidadanía pero que se licenciou sen moitas honras nin vítores). 

Agardamos, pois, que as nosas súplicas teñan acollida, e mesmo nos parecería ben que, de cando en vez, fose utilizado tamén para eses desprazamentos para os que fai falla un vehículo non identificado no que nos gastaremos, si se cumple a profecía dos orzamentos, uns tres millonciños de pesetas. Das de antes. Elixan modelo:

10/4/12

Bozales II



Como habíamos avanzado en el post anterior, hemos elaborado un escrito para presentar alegaciones a la Ordenanza de posesión y custodia de animales de nuestro concello y que compartimos con el de Santiago de Compostela. Una disposición, pues, que nuestro concejal de Seguridad Ciudadana, Protección Civil, Tráfico y Medio Ambiente , D. Ángel Gutiérrez, ha tomado como modelo y adaptado con ímprobo trabajo a la realidad tudense. Valga como ejemplo de la calidad del esfuerzo derrochado,que el texto aprobado en el pasado pleno propone su publicación en el BOP de A Coruña (sin ninguna observación al respecto ni de la oposición ni, por supuesto, de los poseedores de las manos en alto que votaron favorablemente) . Efectos del copia-pega agotador.


Recordemos que tal adaptación consistió fundamentalmente en eliminar un artículo en el que se establecen las vías de actuación de la perrera santiaguesa, o en otras palabras, no ofrecer para la ciudad de Tui ninguna opción al problema de los perros abandonados. Creemos, en consecuencia, que se debe estudiar -sí, rima con trabajar- una solución humana y digna para estos casos, y dar ejemplo con hechos y no con palabras de un verdadero compromiso con el trato sensible hacia los animales.


Por otra parte, se estableció la obligación del uso del bozal con carácter general, de la que ya hemos hablado: un insólito hecho que se establece como único en nuestro entorno y mucho más allá (véanse las ordenanzas de Madrid, art. 10 en las que tampoco se obliga a usar el bozal con la generalidad que para Tui se dispone) que, si no se rectifica, será fuente de conflictos y arbitrariedades en su aplicación, dejando aparte las consideraciones de sensibilidad y atención al bienestar de los animales.


Al tiempo, llama la atención la falta de horarios y fechas para el uso de determinados espacios públicos como playas, etc, que sin necesidad de ser habilitadas para ello, son aptos para el esparcimiento de nuestras mascotas, debidamente controladas, y que incluso en ciudades con mayor población flotante y complejidad en su aplicación en espacios costeros o forestales como Bayona o Vigo, sí se regulan.


En fin, aquí tienen el enlace del documento para presentar en el registro . Esperamos que el buen sentido haga recapacitar al concello. Lo que se solicita es de justicia. Y de humanidad.






N.B. Incluímos el artículo de la susodicha ordenanza en el que se establece la obligatoriedad con carácter general del uso de correa y bozal, para aclarar los malentendidos y confusiones provocados por algunos de los comentarios al post Bozales I.







 

2/4/12

Calidad de vida, mi compromiso

Después de este fin de semana faltan palabras para expresar la impotencia y hartazgo de quienes sobrevivimos en el casco histórico. Ni recordaremos, por salud mental, las consabidas promesas de titular que ya no engañan a quienes tienen ojos y quieren ver.

La tribu de maleducados que siembran las calles de vómitos, orines y basura, que arremeten contra mobiliario urbano y bienes privados, vocean y, dueños del mundo, defecan sobre lo que les viene en gana, campea a sus anchas por la larga madrugada tudense, referencia en el entorno.

El concello duerme tranquilo. Mientras, permite que esa horda beba a la hora que le apetezca, donde y como quiera en pubs con licencia de lo que les dé la real gana, con vigilancia municipal que consiste en un par de viajes turísticos en coche o tren chú-chú, que para el caso, pondría al menos un toque de color.

 No hay dinero para horas extra o nuevos contratos, dicen, como sí lo hay para cenas navideñas, cochecito leré o sufragar gastos para ostentosos alumbrados de festejos -basta con ver algunas calles estos días-, por poner algunos ejemplos. Lo peor es que, aún sin horas extra, esperamos que algún día se decidan (sale barato pero hay que trabajar en serio) en lugar de poner cara de resignación, a controlar  y limitar estas actividades en una zona que día a día se degrada con o sin PEPCHA. ¿Quién querrá fijar aquí su residencia? ¿Acaso rehabilitar es sólo una cuestión de cemento?. La actitud municipal en ese dejar hacer tan de la tierra, del que no faltan ejemplos recientes, pasa una factura que pagamos todos. ¿Qué esperaban?

Les dejamos algunas imágenes del tifón del fin de semana para que se hagan una idea de lo que sucede cuando un vecino del casco decide ir a comprar el croissant y el periódico de la mañana:




Además descubre que antes  ha de limpiar las puertas de su casa y las alcantarillas que. atascadas, contribuyen a hacer la mañana inolvidable:






Y aprovechará para recoger sus macetas que se encuentran en los cuidados parterres de la ciudad:


De vuelta a casa tendrá cuidado de no pisar los restos de los vasos de tubo que adornan las cuidadas calles:







Finalmente, y perdonen lo escatológico, adivinen el olor del monumental urinario que le da la bienvenida al fresco e histórico día:


En fin, que pagamos a señores que, sin duda, llevan con gran donaire su responsabilidad.  Entretanto, mientras la paciencia empuje, a sufrir. Con bozal, faltaría más.